-
1 жел
перен.
жел қуу — бездельничать
См. также в других словарях:
жел түсу — 1 (Сем., Абай; Шығ.Қаз., Ү Н.) мұрынға жара шығу, самал түсу. Оның танауына ж е л т ү с к е н еді, дәрігер емдеп жазып жіберді (Сем., Абай). Мұрныңа ж е л т ү с к е н бе, неге шылымды жиі тартасың? (Шығ.Қаз., Ү Н.) 2 (Сем.: Көкп., Ақс.) жел тұру … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
самиян салқын — (Гур., Маңғ.) самал жел. Тау қойнауы жазда с а м и я н с а л қ ы н болады (Гур., Маңғ.). қ. самал ауа, сал табиғат … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шамал — 1 (Түрікм.: Таш., Көнеүр.; Шымк.: Лен., Кел., Сарыағ., Түлк., Мақт.; Қарақ.) самал, қоңыр салқын жел, көбінесе жазда ыстықта кешке қарай соғатын желді айтады. Алдымыздан бір ш а м а л соғып, денеміз рақаттанып қалды (Түрікм., Көнеүр.). Бізде… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қағу — 1 (Гур.: Есб., Маңғ.; Орал: Чап.; Ақт.: Ырғ., Қараб.; Қ орда, Арал; Алм., Іле) самал желді, салқын. Күн бүгін қ а ғ у екен, азырақ жел бар (Орал, Чап.). Күн кешегіден гөрі қ а ғ у (Гур., Маңғ.) 2 (Көкш., Қ ту) аралау, іздеу. Маңайды қ а ғ ы п… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сәмәл — (Шымк., Шәу.) самал. С ә м ә л жел соғу жақсы (Шымк., Шәу.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
